sedikit cebisan

Assalamualaikum...ya ALLAH bglah aku semangat untuk blogging semula..menyampaikan walau sedikit pun tp bermakna buat para pembaca... ini kisah seorang manusia...bagaimana harus diceritakan ye...

tp sebelum itu,
kita menuntut ilmu untuk ape? i mean kita pergi sekolah...lebih tepat lagi kite further study kat university untuk ape...? and the most important thing is penting ke untuk kite pilih benda yg kita minat untuk sambung belajar? then kita perlu ke amik course yg akan menjamin kerjaya yg memberi gaji lumayan?


sebut psal gaji lumayan...ape yg terlintas kat fikiran???
doctor?
engineer?
architect?
businessman?

lebih specific lg...kerja dgn petronas? sime darby? pe lg ek...sorry la..saye main sebut je...lumayan ke x xtahu la den...hnmmm


masa depan itu ALLAH yg tentukan... satu je ttg masa hadapan yg kita perlu fikir yg tahap wajib fikir dan percaya iaitu akhirat. the judgement day!

hari itu masa nk ambik exam eju..final exam la kire, akak2 naqibah and kwn2 yg lain ckap.. knape mesti fikir psal kite nih mampu ke x nk pergi jepun..とりあえずsebelum tu...fikir dulu mcm mne nk diletak effort untuk jwb soalan exam tuh...ALLAH xpandang natijah tp usaha! tiada yg boleh menafikan kata2 itu, but honestly dlm kepala otak ni mesti terlintas juga..."dapat x ak pergi jepun ni"....kan.....

ok mcm mne boleh tersasul psal hal exam ni??tp xpe...ade bende yg boleh disampaikan disitu..ye dak? hmmm...

ckap psal course yg amik kat u, dan kerjaya masa depan.... as i said and million of people said, we have to look forward but jgn la terlalu ke depn sgt..smp risau psal masa depan yg belum pasti ada... honestly saya pun xterfikir untuk furter in culture study kat u, tp saye belum pasti lg mcm mne result final sye ye.... ade rezeki ade la untuk fly, tp tu la... xpernah terlintas untuk amik bende alah cam culture tu semua, tp faktor sekeliling pun mempengaruhi juga, maksud saya kemampuan sya, saya x hebat dan xbrpe nk suke subjek econs and politics, thats why saya lari dri terjebak dgn course2 yg berkaitan dgn dua hal yg berikut.,,(rse mcm bm dah tunggang langgang pulak)....


ok..kat ats tadi sye kte nk cerita psal seseorang kan? hihi ini ceritanye..

bemula dgn orang ini yg mendapat result spm... addmath die xdpt A....tipulah kalau kte die xsdeyh ek..mesti la die sdeyh.... then mse nk isi brg jpa pun....kesedihan bertandang lagi, sbb most of favourite course mcm medic and engineering tu sume nk ddmath A... honestly die mmg nk amik engineering je..sbb die nk lari dri biology, but xde jalan untuk ke arah engineering,... with the result yg addmath b tu, finally die cuba la ambik course luar jangkaan dan pemikiran tuan punya badan, iaitu sastera ikhtisas or sains sosial something like that, dan ayah die pun sgt la encourage die utk amik, ayah die kte,, ckup2 la dgn engineering, take something different la... and because it doesn't need addmath so that much(bi pun tunggang langgang hentam je)..die amik je la sains sosial tu... and guess what.. that suits her the best i think! then die pun berkenalan la dgn budak2 bakal engineer yg terpaksa study hard on mathematics utk jd engineer, well u should know earlier that engineering needs mathematics, and die sgt2 bersyukur because die xsuke mathematics! (kwn2 yg amik engineering..btolkan math sgt penting...takut salah info..) die hanya perlu belajar subjek favourite die mcm world history and geography... sng ckap mungkin die ni otak kanan punye org kot...i'm not telling u yg die xpandai science ke ape ke..that one i dont know la... but her talent ke arah linguistic...bukan science la kot... hmmm

one point yg boleh dapat drpd cerita die ni,, first,, dalam kegagalan iu sentiasa ade hikmah yg sgt besar.. mcm die ni yg dapat addmath B, dgn kegagalan itulah ALLAH buka jalan ke arah course yg mmg terbaik untuk die...yg mmg "masuk" la dgn die...bukan kegagalan je... setiap yg berlaku ade hikmah!!! bukan "setiap yg berlaku ade kebaikan" macam najwa latiff cakap ye...kebaikan ngn hikmah tu lain...setiap yg berlaku ade sebab...hmmm sebab ngn hikmah pun lain... so "harus pejam mata dan cuba apa saje" yg najwa latif cakap tu pun salah la ye... i mean salah la dlm aspek nk cube keluar dgn bdak lelaki yg ckap "saya suka awk" kat kite kat facebook..haha salah tu...ok tercakap psal "cinta muka buku " pulak... saye pun nyanyi2 juga lagu tu... tp makna die mmg xamik pakai la sbb xboleh pakai... serius ni!


post nih sesuai untuk adik2 lepasan spm kut...walhal spm tgh berlangsung xabis lg...hihi.. dan untuk sesiapa yg merasakan die boleh melihat masa depannya dan nk juga amik course yg akan memberi kerjaya yg lumayan walaupun belajarnya menyeksa jiwa... haa...jgn salah faham pula... belajar ape yg xsusah ...xsusah bukan belajar namanye... walaupun bende yg kita suke... tp ALLAH kan ade...kite je yg selalu lupakan DIA...mohon byk2 pada die... die akn tlg...

ckap psal belajar susah..susah hati...senang je..BACK TO ALLAH AND QURAN.. hari tu pun syukur alhamdulillah.. pagi sebelum saya amik exam final...bce la quran sekejap... selama ni bile ade yg ssh hati, ade org bukak je Quran terus dpt ayat yg mmg kena sgt dgn masalah die,,,, kena dgn kesedihan dia waktu itu, saya pun harapkan untuk benda sebegitu berlaku ke atas saya, tapi xpernah berlaku sampailah pagi sebelum exam, hati nk exam mane yg tenteram walau pagi itu nyaman damai....saya dapat SURAH AT TAUBAH AYAT 40.. "LA TAHZAN INNALLAHA MAANA..."JGN SEDIH SESUNGGUHNYA ALLAH BERSAMA-SAMA KITA.... ayat ini sebenarnya pasal Rasulullah dan Saidina Abu Bakar yg bersembunyi di Gua At Thur ketika nk berhijrah ke Madinah kalau xsilap saya..jika xyakin boleh rujuk tafsir, dan kata2 itu Rasulullah ucapkan pd Abu Bakar yg gundah gulana pasal nk hijrah masa itu,... serentak itu juga air mata saya gugur, gembira kerana saya diberi ubat keresahan yg xakan dapat di mana2 farmasi kat ats dunia ini melainkan melalui naskhah al Quran.. penawar hati plg mujarab.. dan air mata saya juga gugur kerana mengenangkan bagaimana Saidina Abu Bakar yg membiarkan kakinya dipatuk ular drpd kaki Rasulullah yg kena patuk ..lagi sekali sye xpasti kena patuk ular kot kalau xsilap..tp pasal tu la..pengorbanan Saidina Abu Bakar yg terlintas di fikiran juga membuatkan saya terharu...SUBHANALLAH.... tiada yg menenangkan hati drpd ayat Al Quran..oh baru sye teringat..bukan pg sblom exam tp mlm sblum tu, sbb lpas tuh sye cerita psal nih kat kwn sye mse solat hajat..kwn sye tuh tgh down nk exam esoknye....meleleh air mata saye time cite tuh... kesimpulannya....setiap kedukaan ade ubatnye... BACK TO QURAN!

insyaALLAH...alhamdulillah dpt juga semangat nk post balek hari ni...sekian wallahualam.